“NE OLACAK HALİMİZ?”

Sayın Dr. Mehmet Muharrem Kasapoğlu, Gençlik ve Spor Bakanı

19 Mayıs Spor Kompleksinde bulunan olimpik spor dallarının halini anlatabilmek için ödüllü Arjantin Filmi örneğinden yararlanmak istiyorum.
Kızının doğum günü için önceden verdiği pasta ve börek siparişini almak üzere adam arabasını pastanenin önüne park eder.
Pastaneye girip siparişlerini alır ve çıkar. Çıktığında çekicinin arabasını götürdüğünü görür.
Park ettiği yerde herhangi bir “Park edilmez” çizgisi ve işareti yoktur. Taksiyle arabasının çekildiği yere elinde pasta ve börekle gider.
 “Görevliye herhangi bir işaret ve uyarı tabelası yoktu, kısa süre park ettim, benden özür dileyin ve arabamı geri verin” der.
Görevli memur dinler “Gerekli cezayı ödemezse, her gün faiz bineceğini ve arabasını alamayacağını söyler.”
Adam “Bu yurttaşlık haklarına saygısızlık” der. Bağırır çağırır.
Bu sırada sıra bekleyen halk “İşimiz var, bizi bekletme” diye adama bağırır.
Profesyonel futbol ailesi de olimpik ailenin her hak arayışında, “stat yapılsın, sizinkilerde yıkılsın, işimiz var bizi bekletmeyin” diye bağırmaktadır.
Ankara’daki Naili Moran Atletizm Sahası 3 yıl önce Federasyona devredilmişti. Şimdi daha önce olduğu gibi yeniden Gençlik ve Spor İl Müdürlüğüne devrediliyor.
Bu arada 19 Mayıs Spor Kompleksindeki tesislerin yıkılıp yıkılmayacağı, yıkılırsa yerlerine yenisinin yapılık yapılmayacağı durumu belirsizliğini koruyor.
Profesyonel futbol için stadyum yapılacakken, olimpik dalların zarar görmemesi beklentimiz halini aldı.
Atletizm ve diğer olimpik dallar “Ne olacak halimiz?” demek istemiyorlar.
Sporun adalet terazisinde bir kefede Avrupa Futbol Şampiyonasından sıfır puanla dönenler, diğer kefede olimpiyat oyunlarından 13 madalya ile dönenler var.
Kaldı ki profesyonel futbolun ticari referansları hep eksiyi gösteriyor. Seyircilerin çoğu da televizyon başında maçları izlemeyi tercih ediyorlar.
Sizde takdir edersiniz ki her türlü olumsuzluğun bulunduğu çizgi filmlerde, animasyon ve grafik iç içe geçer. Bu şekilde kötü şeyler yokmuş gibi hafifletilerek gösterilir.
Haliyle bu yazıda mizah ve trajedi iç içe geçerek kara mizah oluştu.
Atletizm ve olimpik spor dalları ellerindeki 13 olimpiyat madalyası ile Paris 2024’e iki buçuk yıl kala, arabası parka çekilen adamın durumuna düşmek istemiyorlar.
Saygıyla arz ederim. 
Artun Talay,

Emekli Atletizm Antrenörü

Artun TALAY

1955 yılında Ankara’da doğdu. Atletizm sporuyla 1968’de tanıştı. Çekiç atma branşında 20 yıl spor yaptı. 1988 yılında antrenörlüğe başladı. Türkiye şampiyonları, dünya ve Avrupa madalyalı, olimpiyat madalyalı sporcular yetiştirdi.

Atletizm Federasyonu’nun antrenörlük kurslarında atma branşı eğiticisi olarak dersler vermektedir. Yaşamına Ankara’da devam ettirmektedir.

Türkiye Fair Play Büyük Ödülü sahibi Artun Talay, ayrıca Dünya Fair Play Şeref Diploması Ödülüne layık görülmüştür.