İMAJ VE SPOR

“Düşünce adacıkları”

Ünlü tenisçiyi(Novak Đoković) yarışmalara almamak bir imaj uygulamasıdır. “Kimse umurumuzda değil” mesajı verilmiştir.
Olimpiyat madalyası kazanan sporcularımız için düzenlenen törende “Team Türkiye” yazısı imaj sorununa başka bir örnektir. Yarısı İngilizce, yarısı Türkçe!
İmaj insanın bilinçaltına yolculuktur. Bireyin yasaklanmış düşleri, bastırılmış duyguları, başarıları, başarısızlıkları, istekleri ve tutkuları imaj içinde emilir yutulur.

İnsanlar imaj ile düş dünyasına çekilirler. Babası hayattayken saygınlık gören çocuk, babası yokken de aynı saygınlığı yeniden görebilsin diye. Patronundan azar işiten işçi, kendisini patron olarak hayal edebilsin diye.
Yakışıklı aktörler, güzel aktrisler, süper sporcular, ezilen kitlelerin sığınabileceği küçük düş adacıklarıdırlar.
Mutluluk mu içtiğimiz kolanın tadında gizlidir. Başarı mı tuttuğunuz takımla özdeştir. İtibar mı giydiğiniz kıyafettedir.
Bu yüzden belirli günlerde maç izlemeyi, bahis oynamayı, haberleri, reklamları, dizileri izlemeyi alışkanlık haline getirirler.
Böylece gerçekler birinci elden değil, ikinci elden imaj üzerinden elde edilir.
Taraftar topluluğu içinde birey kendini tek başına bırakılmış duygusu yaşamaz. O bir bütünün ayrılmaz parçası olmuştur. Bu şekilde kendini güvende hisseder.
Taraftarlar arasına giren biri için herkese benzemekten başka çare yoktur. Mutludur ve korkuyla ilgili hiçbir endişe taşımaz.
Taraftar imajı gerçekliğin bir sunumu olup fotoğraf, resim, edebiyat ve müzikte olduğu gibi bir hal alır.
Yapay gereksinimler çeşitlendirilerek tüketim piyasa ekonomisi güçlendirilir. Ancak şurası bir gerçektir ki tüketim ve piyasa ekonomisi, medyayla birleşince değer kaybına uğrar.
Bu şekilde kendi kimlik sorununu markalarla çözmeye çalışan, hiçbir şey üretmeyen, günümüz küresel gücünün taşıyıcısı olan bir toplum ortaya çıkar. Böyle bir toplum ise sömürülmeye ve gerçek kimliğini kaybetmeye mahkûmdur. 
Tüketim ideolojisinin parolası daha çok boş zaman ve daha çok tüketimdir.
Daha çok kitap okumak, tiyatroya, sinemaya, konsere, sergiye, müzeye gitmekle ilgilenmez.
Sporda imaj, çeşitli oyunların pazarlanıp, tüketilmeleriyle kendisini gösterir.
Olimpiyat şampiyonu olmak isteyen biri hiçbir zahmet çekmeden oyun sitesi aracılığıyla bu hazzı yaşayabilecektir.
Tuttuğu takımın yıldız oyuncusu olarak, takımının şampiyonluk kupasını kaldırmak her isteyene sunulabilecektir.
 İmaj ve hayal piyasasının hacmi 25 trilyon dolar olarak planlanmaktadır!
 Evde otur, ödemeyi yap, bu hazzı yaşa, tüketim ideolojisinin yakın tarihteki imajı olma yolundadır.

Artun TALAY

1955 yılında Ankara’da doğdu. Atletizm sporuyla 1968’de tanıştı. Çekiç atma branşında 20 yıl spor yaptı. 1988 yılında antrenörlüğe başladı. Türkiye şampiyonları, dünya ve Avrupa madalyalı, olimpiyat madalyalı sporcular yetiştirdi.

Atletizm Federasyonu’nun antrenörlük kurslarında atma branşı eğiticisi olarak dersler vermektedir. Yaşamına Ankara’da devam ettirmektedir.

Türkiye Fair Play Büyük Ödülü sahibi Artun Talay, ayrıca Dünya Fair Play Şeref Diploması Ödülüne layık görülmüştür.