GÜRKAN ERTAÇ

Bunca yıl sporun içinde çok şeye sevindim. Gelişen dereceler, yeni tesisler, yetenekli atletler, kazanılan başarılar… Üzüldüğüm şeyler de oldu tabii ki.

Bu yazıda, bunlardan belki de beni en çok üzen, en çok ‘keşke’ dedirten ‘Okul Spor Yurtları’ndan ve ilerleyen dönemde yaşantıma etkisini sizlerle paylaşmak, yeri gelmişken sevgili ağabeyim Gürkan Ertaç’ı da kısaca tanıtmak istiyorum.

Okul spor yurtlarını, sadece okullar arası spor karşılaşmaları olarak değerlendirmek çok yanlış olur. Bu müthiş organizasyon ile okullardan spora sadece yetenekli gençler değil, antrenörler, hakemler, idareciler de yetişiyordu. Ve tabii ki gazeteciler. Bugün pek çok köşe sahibi spor yazarının mesleğe ilk başladığı yer okul spor yurtlarıdır.

O günün gazetelerinin spor sayfalarının çoğu zaman tam bir sayfası, hatta kimi zaman gazetenin eki olarak bu karşılaşmalara ayrılır; ayrıntılı maç yazısı, yıldız tablosu, fotoğrafları ile okuruna ulaştırılırdı. Bu özenin karşılığı da gazeteye tiraj ve yeni okurlar olarak geri dönerdi.

1962 yılında Ege Ekspres Gazetesi’nde spor muhabiri olarak benim de göreve başladığım ilk görev yeri tahmin ettiğiniz gibi okul spor yurtlarıydı. Hem öğrenci, hem sporcu hem de gazeteci olarak, tam da haberlerin kaynağındaydım demek yanlış olmaz sanırım.

İlerleyen yıllarda önce gazeteci olarak örnek aldığım, okuru olarak çok beğendiğim, tüm idarecilik yıllarımda aklına danıştığım Gürkan Ertaç ile işte böyle bir haber vasıtasıyla tanıştım. Bu tanışmayı daha da anlamlı kılan ise o dönem benim genç bir muhabir, onun İzmir Kız Lisesi okul antrenörü olarak verdiği röportajdı.

1940 İzmir’de doğumlu Gürkan Ağabey’in spor ile ilintili kaderi ailesinin Karataş’a taşınmasıyla çizilmiş. Zira, Karataş’ta bulunan ve ‘Halkevi’ olarak anılan o dönem İzmir’inin tek spor salonu semti tam bir sporcu semti/fabrikası haline getirmiş.

Gürkan Ağabey’in de önce okul takımlarıyla başlayan spor yaşantısı, farklı takım ve dallarda lisanslı sporcu, hakemlik ve tabii ki gazeteci olarak devam ediyor.

Voleybolda A Milli Takıma çağırılacak denli yetenekli bir oyuncunun, yaşamının ilerleyen yıllarında bu kez basketbolda Cumhurbaşkanlığı Kupası finalini yönetecek kadar deneyimli bir hakem olması, ancak Gürkan Ağabey’in spor sevgisi ile açıklanabilir sanırım.

Meslek yaşamı boyunca sayısız ödül alan Gürkan Ağabey’e verilen belki de en değerli ödül olan ‘Baba’ lakabı meslektaşları arasında da ne kadar sevildiğinin bir göstergesi olsa gerek.

Gürkan Ağabey, spor yaşantısının yanı sıra kitaplar yazıyor, İzmir’de çeşitli sosyal yardım derneklerinde aldığı görevlerle toplumun her kesiminde yardıma ihtiyacı olanlara destek olmaya çabalıyor.

Kişisel olarak, değerli insanların esas yaşarken anılıp ve onurlandırılması gerektiğini düşünenlerdenim. O insana, dünya gözüyle ‘iyi ki varsın’ demek, değer verdiğini belli etmek hediyelerin en büyüğü. O zaman; “İyi ki varsın Baba Gürkan”…

Nursel GÜLAY

nurselgulay@gmail.com

1945’te İzmir’de doğdu.

Okul spor yurtlarında başladığı atletizme; milli sporcu, uluslararası hakem, hakem hocası, il temsilcisi, kulüp yöneticisi, federasyon üyesi olarak hizmet etti.
Spor muhabirliği ile başlayan meslek yaşantısında hep sporla iç içe görevlerde bulundu. İzmir Beden Terbiyesi Bölge Müdürlüğü ve Ege Üniversitesi Beden Eğitimi Spor Yüksek Okulu’nda memur olarak, İzmir AAK, Yu-Pi ve Çimentaş Kulüplerinde ise yönetici olarak çalıştı.
Halen, TMOK Konseyi üyesi olarak Türk Sporuna katkısını sürdürmeye çabalıyor.